Ravi heeft al jaren geen plek die hij thuis kan noemen. Hij slaapt op straat en verdient met blikjes rapen nét genoeg om eten te kunnen kopen. Langzaam maar zeker raakt hij de hoop op een goede afloop kwijt.
Een leven zonder privacy, nooit een moment stilte en geen enkele plek die veilig aanvoelt: dat is de realiteit van de dakloze Ravi. Sinds begin vorig jaar heeft hij geen thuis meer. Hij kwam toen uit de gevangenis en kreeg naar eigen zeggen geen begeleiding nadat hij werd vrijgelaten. Waarom hij in de gevangenis zat, wil Ravi niet zeggen. Ook voor die tijd was hij al even dakloos.
Inmiddels leeft hij al lange tijd op straat en lijkt hij maar niet uit de put te kunnen komen. Het vertrouwen in de maatschappij neemt voor hem steeds meer af, maar in alle ellende ziet hij nog steeds dingen die hem op de been houden.
Geen rust
“Eigenlijk is er geen moment rust”, vertelt Ravi over zijn dagelijks leven. “Je bent de hele dag op zoek naar manieren om geld te verdienen. Vaak moet je van de ene kant van de stad naar de andere kant, alleen maar om een paar euro te verdienen met bijvoorbeeld blikjes inleveren. Het is overleven.” Ravi vertelt dat hij wel genoeg verdient om te kunnen eten, maar dat dat zeker niet vanzelf gaat.
“Normaal kan je je terugtrekken in je huis wanneer je er even genoeg van hebt, maar ik kan dat niet. Ik heb geen plek om uit te puffen, geen plek om rustig te zitten en bij te komen. Het maakt niet uit waar je bent, overal is het druk. Ik wil niemand tot last zijn, maar dat is lastig wanneer je de hele dag buiten bent. Je valt al snel op.”
Bob en Michelle zamelen 1 miljoen euro in voor een hotel voor toeristen én daklozen
Wanneer Ravi op een rustig plekje probeert te slapen, wordt hij vaak weggestuurd door de politie. “Er worden soms wel drie boetes per dag uitgeschreven. Maar ja, waar moet ik die van betalen?” Het is volgens de Rotterdammer een vicieuze cirkel.
‘Waar is de mens in jou?’
Het vervelendste aan op straat wonen, vindt Ravi dat omstanders hem niet meer zien als mens. “Mensen kennen me niet en zien een man zonder thuis op straat. Dan word je eigenlijk al uitgespuugd, zelfs door de kleinste kinderen.” Volgens de Rotterdammer zijn het met name de blikken van omstanders die hem wat doen.
“Ik hoop dat mensen, in plaats van mij zo aan te kijken, eens naar zichzelf kijken. Waar is de mens in jou?”, vervolgt Ravi zijn verhaal. “Ik zou ook liever niet bedelen. Ik wil ook gewoon mijn eigen gang kunnen gaan, maar dit is helaas het resultaat na zestien jaar ellende.”
Ravi probeert zijn geld te verdienen door blikjes en flesjes te verzamelen, maar het leidt tot een rusteloos bestaan, zegt hij.© Rijnmond
