Het college van B&W van de gemeente Voorst heeft besloten om een kleine 80 Molukse graven een beschermde status te geven. De graven liggen (grotendeels) op de gemeentelijke begraafplaats in Terwolde. Het gaat om de graven van de 1e generatie Molukkers, waaronder de voormalige KNIL-militairen, en de graven van hun kinderen die zijn overleden in de periode tot 1973. De graven zijn toegevoegd aan de gemeentelijke lijst van graven die van (cultuur)historische betekenis zijn.
70 jaar geleden kwamen de eerste Molukkers naar Nederland. Ze hadden in dienst van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) gevochten aan Nederlandse zijde tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949). Omdat de Molukse KNIL-soldaten en hun families daar niet langer veilig waren zag de Nederlandse regering geen andere optie dan hen tijdelijk naar Nederland te brengen.
Zij werden gehuisvest in 75 kampen, verspreid over het hele land. De omstandigheden in de Nederlandse kampen waren zwaar en de verwachting dat hun verblijf tijdelijk was, kwam niet uit. De Molukse bevolking voelde zich in de steek gelaten door de overheid. Er was veel leed, onbegrip en woede. Deze littekens zijn tot op de dag van vandaag nog voelbaar in de Molukse gemeenschap.
Molukse gemeenschap in de gemeente Voorst
Ongeveer 400 personen, bestaande uit KNIL-militairen met hun gezinnen (en enkele verzorgers), verbleven vanaf 1951 in het toenmalige ‘Kamp Teuge’. De contacten met de inwoners van Teuge waren vanaf hun komst warm. Ook toen de Molukkers vanaf begin jaren ’70 verhuisden naar met name Twello, werden zij door de Voorster gemeenschap omarmd.
Uitkomst van gezamenlijk overleg
Dit voorjaar ondertekenden ruim 100 burgemeesters van gemeenten met een Molukse gemeenschap – waaronder ook de burgemeester van de gemeente Voorst – een brief gericht aan het nieuwe kabinet. Hierin riepen zij op om het leed van Molukkers te erkennen. De burgemeesters wezen erop dat het geen vluchtelingen, asielzoekers of migranten betrof, maar loyale militairen die in het Nederlandse leger hadden gediend. Zowel deze brief als het feit dat de Molukkers 70 jaar in onze gemeente zijn, waren redenen om de lokale Molukse gemeenschap te benaderen.
In een overleg in mei is met een vertegenwoordiging van de lokale Molukse gemeenschap gesproken over de brief en het vormgeven van de lokale herdenking. Het beschermen van de graven is hiervan de uitkomst.
Betekenis van de beschermde status
Het vastleggen van de beschermde status betekent dat de gemeente graf en grafsteen van de Molukse graven niet gaat ruimen, tenzij de gemeenteraad een besluit hiertoe neemt. De nabestaanden c.q. rechthebbenden van de graven blijven verantwoordelijk voor het onderhoud. Zij zijn inmiddels persoonlijk op de hoogte gesteld van het collegebesluit.
